Μεταρρύθμισις

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ (Η Συνέντευξη εδόθη στην Μεταρρύθμισι το 2006 αλλά το θέμα της παραμένει πάντα επίκαιρο ακόμη και όταν ο θάνατος σιγήσει τη φωνή, η διαμαρτυρία του καταθέτοντος παραμένει ζωντανή εις την μνήμη μας!..) Ο γνωστός βιοχημικός κ. Αλέξανδρος Παναγόπουλος, απαντά στα ερωτήματά μας και δίνει την άποψή του για την ιστορία της επιστήμης που υπηρέτησε χρόνια http://www.metarrythmisis.gr/site_2/index.htm

Φάρμακο: Κάθε ουσία που χρησιμοποιείται για θεραπευτικό σκοπό και που δεν υπάγεται στις αφομοιώσιμες θρεπτικές ουσίες. Τα φάρμακα είναι φυτικής, ορυκτής ή και ζωϊκής προελεύσεως ή συνθετικά προϊόντα χημικών ενώσεων και χρησιμοποιούνται στην θεραπευτική, είτε αυτούσια όπως έχουν και απλά είτε παρασκευασμένα και σύνθετα είτε διαλυμένα και ούτω καθ’ εξής. Επί αιώνες όλα τα φάρμακα ήταν από βότανα και ελάχιστα από ορυκτά, όπως το θειάφι, και το σίδηρο. Μόλις πριν από 137 χρόνια (το 1869) παρουσιάσθηκε το πρώτο συνθετικό φάρμακο η χλωράλη, και από τότε ήταν γοργότατος ο πολλαπλασιασμός των συνθετικών φαρμάκων. Όμως, εάν ο,τιδήποτε που μπορεί να θεραπεύσει είναι «φυσικό» δεν μπορεί να πατενταρισθεί και επομένως δεν επιτρέπει υψηλά κέρδη στις φαρμακοχημικές εταιρείες. Ο βιοχημικός Δρ. Αλέξανδρος Παναγόπουλος αναφερόμενος στην Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της Χημικής Βιομηχανίας και των Φαρμάκων τονίζει τα κατωτέρω δι’ εγγράφου του με τίτλο: «Μπροστά στην νέα Χιλιετία». «Είναι φανερό, ότι η αποκαλούμενη Παγκοσμιοποίηση, δεν έχει αξιολογηθεί σωστά. Στον τομέα της Χημικής Βιομηχανίας και των Φαρμάκων, σε διεθνής οικονομικές μελέτες, είχε από του 1971, επισημανθεί: 1. Στην έρευνα των φαρμάκων: Στον κλάδο των φαρμακευτικών προϊόντων, δαπανάται σε έρευνες μέχρι και 20% των ακαθαρίστων εσόδων από πωλήσεις, το δε ποσοστό αυτό υπολογίζετο να φτάσει τα 30% μέχρι το 1980. ... Οι πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων, από 18 δισ. $ του 1970, (προεβλέπετο) να φτάσουν κατά πάσαν πιθανότατα στο ύψος των 40 δισ. πριν κλείσει το 1980. Για τις περισσότερες από τις σύγχρονες χημικές βιομηχανίες, το 30-50% των πωλήσεών τους αφορούν προϊόντα που πριν πέντε έως δέκα χρόνια αποτελούσαν απλώς ιδέες στα κεφάλια των επιστημόνων που εργάζονταν στα εργαστήρια τους. Για κάθε δολλάριο που επενδύεται το χρόνο, η βιομηχανία αυξάνει ισόποσα την ετήσια απόδοσή της για όλη τη διάρκεια της ζωής που θα διανύσει η σχετική επένδυση.”(1) Επομένως, ήταν αναμενόμενο ότι το τεράστιο οικονομικό ενδιαφέρον των πολυεθνικών εταιρειών (χημικών βιομηχανιών) θα εστιάζετο στην παραγωγική καταστολή των εθνικών βιομηχανιών των κρατών του τρίτου κόσμου (σαν ανταγωνιστών χωρίς ρευστά κεφάλαια και ως εκ τούτου χωρίς εθνική έρευνα) στην εδραίωση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους. Αυτό το γνωρίζαμε, οπότε προσπαθήσαμε, τουλάχιστον για την Ελλάδα, να το αποτρέψουμε δημιουργώντας την πολιτικο-οικονομική κίνηση του Ζ 1-1-4, αναπτύσσοντας παραλλήλως και την εθνικήν έρευνα... στον τομέα των φαρμάκων. Οπότε, και οι διώξεις μας, δεν είναι κάποιο τυχαίο γεγονός. 2. Στον τομέα κυκλοφορίας φαρμάκων Πράγματι, τα Βιολογικά Εργαστήρια Αθηνών χορηγούσαν συνταγές φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων στα Ελληνικά φαρμακευτικά εργοστάσια και εταιρείες (παρασκευαστές), επί σειράν δεκαετιών και μέχρι συστάσεως της «ΒΙΟΧΗΜΙΚΗΣ», για να εδραιώσουμε το καθεστώς εθνικής παραγωγής φαρμακευτικών προϊόντων, σαν ... συμμάχων. Δυστυχώς και σ’ αυτό τελικά διαψευσθήκαμε... (Όλοι προτίμησαν την εύκολη λύση... της παραδόσεως στα ξένα συμφέροντα). Έτσι, σήμερα, τα Ελληνικά φάρμακα παράγονται από ξένους (τάχα) επενδυτές και χρησιμοποιούν την λέξη HELLAS για να ξεγελάνε τους αγοραστές διεθνώς. Γι’ αυτό τον λόγο, στραφήκαμε με προτάσεις συνεργασίας στις χώρες του τρίτου κόσμου για την ίδρυση φαρμακευτικών εργοστασίων στον τόπο τους ή την αξιοποίηση των ήδη υπαρχόντων εργοστασίων, με πλήρης τεχνικο-οικονομικές μελέτες τόσον των μηχανολογικών εξοπλισμών όσον και της αναπτύξεως παραγωγής με νέα φάρμακα... (Κύπρος 1973, Λιβύη 1977-1986, Κούβα 1984, Βουλγαρία 1968-1972, Αραβικός κόσμος 1968 και 1995 κ.λπ.). Υπάρχει όμως ένα κύκλωμα εντός Ελλάδος, που παρεμβαίνει έμμεσα στις Πρεσβείες των Κρατών ανασταλτικά... γιατί οι Πρεσβείες ζητούν πληροφορίες από το επίσημο Ελληνικό Κράτος και έτσι προειδοποιούνται οι πολυεθνικές... ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΙΑ Μ.: Κύριε Παναγόπουλε, σαν επιστήμονας που ανακάλυψε μέσα σε εργαστήρια νέες ουσίες για την αντιμετώπιση των ασθενειών, πιθανόν να γνωρίζετε ότι οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες κατηγορούνται ενίοτε ως υπεύθυνες για την συστηματική υπονόμευση της υγείας, την πρόκληση σκοπίμων βλαβών στην υγεία και για το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο με στόχο τα οικονομικά τους συμφέροντα. Πώς κρίνετε αυτές τις κατηγορίες; Α.Π.: Είναι γνωστόν ότι οι περισσότερες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν κρυφές συναλλαγές με τον ιατρικό κόσμο, η γνωστή ως μέθοδος “κατευθυνόμενης” συνταγογραφίας. Θα σας αναφέρω ως παράδειγμα την περίπτωση του σκευάσματος CΟLIDYL, το οποίο απεδείχθη διεθνώς ως το “άριστον πάντων” των ομοειδών κυκλοφορούντων φαρμάκων για την καταπολέμηση της χολέρας το καλοκαίρι του 1968, αφού δοκιμάσθηκε στην Σαουδική Αραβία. Το φάρμακο αυτό ήταν ένα από τα φάρμακα που η Ελληνική Φαρμακευτική Εταιρεία “ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ”, της οποίας διευθυντής ήταν ο πατέρας μου Κίμωνας Παναγόπουλος, εφεύρε και παρεσκεύασε, παρήγαγε ειδικά για εξαγωγές στα Αραβικά κράτη. Αιφνίδια και χωρίς αιτιολογία το σκεύασμα αυτό ανεκλήθηκε και μάλιστα κατεπειγόντως και εδεσμεύθηκαν άπαντα τα αποθέματά του παρ’ ότι προσεκομίσθησαν ο κλινικός έλεγχος και πλέον των πενήντα ιατρικών βεβαιώσεων για την άριστη απόδοση του σκευάσματος. Μ.: Δηλαδή κύριε Παναγόπουλε το φαρμακευτικό αυτό σκεύασμα θεράπευε άρα δεν έκανε για την φαρμακοβιομηχανία; Α.Π.: Το αιτιολογικό της ανακλήσεώς του, προβλήθηκε ως επιστημονικοφανές, πάραυτα γελοιοποιεί το επιστημονικό κύρος των καθ’ όλα αξιοτίμων κ.κ. καθηγητών του Λ.Υ.Σ. που προσυπέγραψαν τότε την απόφαση της ανακλήσεώς του. Έκτοτε έχουμε πολλές φορές δεχθεί καταδίωξη και την αυθαίρετη άσκηση της αρχής του IMPERIUM προς όφελος των εμπορικών ανταγωνιστών μας. Αλλά και η περίπτωση του ANTIKARCIN, αντικαρκινικού φαρμάκου με άριστα θεραπευτικά αποτελέσματα επί καρκίνων λεμφικού συστήματος και εντέρου, θεραπευτικής δράσης, είχε την ίδια κατάληξη. Απορρίφθηκε με το αιτιολογικό “να μην κυκλοφορήσει δια να μη απωλέσουν οι ιατροί ... τα εγχείριστρα!..” Είναι βεβαίως γνωστή Διεθνώς και η μέθοδος των ξένων μυστικών υπηρεσιών να ελέγχουν μέσω των πολυεθνικών των εταιρειών, σοβαρούς τομείς στρατηγικών εφοδίων για την άσκηση πολιτικών πιέσεων και εξαναγκασμών, στις κυβερνήσεις που θα ήθελαν κάποια πολιτική ανεξαρτητοποίηση. Έτσι ανοίγονται συνεχώς δρόμοι στα ξένα μονοπώλια και η εκμετάλλευση των αναγκών του λαού τους εξασφαλίζει ισχυρές συμμαχίες κοινών ληστρικών συμφερόντων στο μέλλον. Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Μ. Σήμερα το μοντέλο υγείας παγκοσμίως εστιάζεται στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων, αντί στην πρόληψη της ασθένειας, στη διατήρηση και την αποκατάσταση της ανθρώπινης υγείας. Τα λεγόμενά σας μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η επιστημονική κοινότητα, συμπλέει ή δεν απορρίπτει αυτό το μοντέλο!.. Αναφέρεστε κ. Παναγόπουλε σε σκευάσματα Ελληνικής πατέντας μήπως αυτό οδηγεί και στην εξασφάλιση του αποκλειστικού δικαιώματος παρασκευής και πώλησης και έτσι σας θέτει στο πλευρό των Πολυεθνικών που θέλουν να υπάρχουν άρρωστοι άνθρωποι και όχι δυνητικά υγιείς; Α.Π.: Οι φαρμακευτικές ουσίες δεν αποτελούν κάτι νέο. Χρησιμοποιήθηκαν από αρχαιοτάτων χρόνων. Πρέπει λοιπόν, σε κάθε περίπτωση να προστατεύουμε αρχικά την υγεία αλλά και να πραγματοποιούμε συνεχείς έρευνες για την αποκατάσταση οποιασδήποτε βλάβης της. Δυστυχώς, σήμερα, με την παγκόσμια αλλαγή στο οικοσύστημα, με τα “άρρωστα” κτίρια μέσα στα οποία ζούμε, με την έλλειψη των δυνατοτήτων εκείνων που απαιτούνται για να έχουμε σώμα και πνεύμα υγιές, είναι επιθυμητό να θέλουμε όλο και λιγότερους αρρώστους, όλο και περισσότερους υγιείς. Το αποκλειστικό δικαίωμα παρασκευής και πώλησης για την Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία το επιζητούμε σαν Έλληνες επιστήμονες για την δυναμική της επιστήμης που γεννήθηκε στην Ελλάδα και που ίσως έχει το δικαίωμα στην έρευνα και την προαγωγή των επιστημονικών εκείνων μεθόδων που αναβαθμίζουν και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής της Ελληνικής Κοινότητας αλλά και της Διεθνούς. Μ.: Με το σκεπτικό ότι τα συνθετικά φάρμακα δεν θεραπεύουν αλλά, συνήθως, απλά ανακουφίζουν από κάποια συμπτώματα και συντηρούν ένα επίπεδο ελαττωμένης(πλημμελούς) υγείας, αναρωτιέμαι αν άραγε σας έχει βασανίσει καθόλου όλα αυτά τα χρόνια των ερευνών και των μελετών σας η αποτελεσματική θεραπεία των ασθενειών; Α.Π.: Και βέβαια, όχι μόνον με έχει βασανίσει αλλά μ’ έχει βάλει σε πολλές έννοιες για τις έρευνες μου περισσότερο τώρα από άλλοτε. Πάντοτε και ο πατέρας μου και εγώ ο ίδιος προσωπικά αγωνιούσαμε για την παρασκευή εκείνων των σκευασμάτων με τις λιγότερες παρενέργειες κατά την χρήση τους και την ικανοποιητικότερη αποτελεσματικότητα στην θεραπεία με πλήρη ίαση. Μ.: Είσαστε επομένως, της σχολής εκείνης που θέλει αποτελεσματικότερη, ασφαλέστερη και προσιτή θεραπεία μιας ασθένειας και όχι περισσότερες ασθένειες που θα χρειάζονται περισσότερα φάρμακα, και συνεπώς τάσσεσθε ενάντια στην πολυφαρμακεία. Α.Π.: Είναι εύλογο ότι είμαι ενάντιος στην εκμετάλλευση των αναγκών του ανθρώπου. Έτσι θέλω να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε δικαίωμα στην αποτελεσματική θεραπεία αλλά και για την προάσπιση της υγείας πρέπει να δίδονται δίοδοι για την μετάδοση των καταλλήλων πληροφοριών που θα μπορούσαν να σώσουν ζωές. Τέλος, η Πολιτεία, πρέπει να υπερασπιστεί επιτέλους, όλους εκείνους που πραγματικά δίνουν την ζωή τους και τις γνώσεις τους στην υπηρεσία του κοινού καλού και του Δημοσίου συμφέροντος.