Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΝ

 Μυθιστόρημα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ


Ομιλία του κ. ΙΩΑΝΝΗ ( ΙΩΝ ) ΜΙΧ. ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ, Συγγραφέα, Λογοτέχνη  και Στοχαστή
την 25η Φεβρουαρίου 2013 ώρα 18.30 μ.μ.


Ο συγγραφέας Ιωάννης Καρακώστας είναι γέννημα της Ρούμελης, με Νομική και Πολιτική Παιδεία. Έχει συγγράψει πολλά βιβλία νομικού, πολιτικού και φιλοσοφικού περιεχομένου. Είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. Της «Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών». Από τις άλλες πνευματικές και συγγραφικές του δραστηριότητες τον έχει απορροφήσει ιδιαίτερα η φιλοσοφία, η ποίηση και το θέατρο. Έχει εκδόσει επτά (7) συλλογές ποιημάτων, εκ των οποίων το ποίημα του «Ο έρωτας του καλού και του αγαθού», βραβεύτηκε στο 21ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης και πεζογραφίας, έτους 2005.


Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Αγαπητοί μας προσκεκλημένοι.
Απόψε είναι μια βραδιά ξεχωριστή για μένα, για όλους εμάς, που βρισκόμαστε εδώ μέσα στην αίθουσα και για εκείνους που δεν είναι εδώ, είναι έξω, μέσα στην κοινωνία, στον κόσμο. Η παρουσίαση ενός βιβλίου, ιδία στις κολασμένες τούτες μέρες που βιώνουμε, ως λαός και ανθρωπότητα, είναι ένα μεγάλο γεγονός και μια ευκαιρία θα έλεγα, για ν' αποδράσουμε απ' την καθημερινή τύρβη του χυδαίου «ΕΓΩ» μιας γελοίας και απάνθρωπης εξουσίας, για να ζήσουμε,
έστω και νοερά προς στιγμήν, σ' έναν άλλο κόσμο, στον κόσμο του πνεύματος, της δημιουργίας και του πολιτισμού, που είναι ο κόσμος της ανθρωπιάς, της φιλαλληλίας, της συλλογικής ευθύνης και της μαζικής δράσης, ο κόσμος του «ΕΜΕΙΣ»
Το πνευματικό τούτο διάλειμμα είναι απαραίτητο, για ν' απελευθερωθούμε απ' τα δεσμά της εξουσίας και τον καθημερινό ψυχικό βιασμό που υφιστάμεθα, ως άτομα, οικογένειες και κοινωνία, το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό το διάλειμμα, μήπως και ξαποστάσουμε για λίγο, ώστε, οπλισμένοι με δύναμη πνευματική, να συνεχίσουμε τον κακοτράχαλο κι ανηφορικό δρόμο του Σίσυφου.
http://sofigraf2009.blogspot.gr/2013/08/blog-post_22.htmlΌμως, αυτό το κλίμα της ψυχικής γαλήνης, ανάτασης και βλέψης μέσα στον κόσμο, μας το δίνει αυτήν την ώρα το βιβλίο, μιας μεγάλης δημιουργού, που έχω την εξαιρετική τιμή να σας παρουσιάσω και που είναι η ερίτιμος Κυρία Ελευθερία Κουντούρη με το υπέροχο μυθιστόρημά της:  
Το βιβλίο τούτο είναι το τρίτο που ολοκληρώνει την τριλογία, που την συνθέτουν:
τα οποία τρία αυτά βιβλία είναι διαλεκτικά δεμένα μεταξύ τους.
http://www.ekdoseis-vogiatzi.gr/bookshtmls/xoma_kai_ouranos.html 
 Στο εν λόγω έργο της,  η Κυρία Κουντούρη, έχοντας αποκτήσει βαθιά συνείδηση της κοινωνίας, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στις μέρες μας, μέσα από τις συντελούμενες ραγδαίες και βίαιες μεταβολές της και βιώνοντας με τις μεγάλες ανησυχίες της για το αύριο των επόμενων γενιών της ανθρωπότητας, αντιμετωπίζει τη σκληρή αυτή πραγματικότητα με το πνεύμα της Αντίστασης και
Ανθρωπιστικής αντίληψης, που μάς δείχνει το δρόμο του εναγώνιου και διαχρονικού αιτήματος επιστροφής της παραπαίουσας και θνήσκουσας σημερινής ανθρωπότητας στους Δελφούς, στο
πανάρχαιο σύμβολο της ενότητας και αίγλης των Ελλήνων,που ενσαρκώνει το όραμα για ειρηνική συνύπαρξη όλων των ανθρώπων σε μια παγκόσμια οικουμενική και χωρίς πολέμους κοινωνία.
http://sofigraf2009.blogspot.gr/2013/08/blog-post_22.htmlΔεν ξέρω, αν είμαι ο πιο κατάλληλος να παρουσιάσω ένα βιβλίο τόσης μεγάλης Αξίας και σπουδαιότητας σε πνεύμα, ουσία και περιεχόμενο, με μια πλοκή που σε κρατάει όμηρο έως την τελευταία σελίδα του. Πάντως, θα προσπαθήσω να κάνω μια βυθοσκόπηση στις μύχιες και βαθυστόχαστες πνευματικές συλλήψεις και σκέψεις της συγγραφέως μας και να σας δώσω ορισμένες πτυχές από το έργο της. Οι τρεις συνυπάρχουσες ιδιότητες στο πρόσωπο της Κυρίας
γ) Ζωγράφος, συνθέτουν μια πολυτάλαντη προσωπικότητα
Ως ιέρεια της ποιητικής τέχνης - ποιήματά της μεταφράστηκαν σε έξι ξένες γλώσσες - και με το λογοτεχνικό της ταλέντο μεταποιεί το δημοσιογραφικό (πολιτικό και κοινωνικό) ρεπορτάζ σε λογοτεχνική δημιουργία, εξιστορώντας τα γεγονότα και ζωγραφίζοντας, ως ζωγράφος, τα βιώματα με ανάγλυφα χρώματα, αφήνοντας ανεξίτηλα τ' αποτυπώματα μιας βάρβαρης εποχής από τις πολεμικές συγκρούσεις –μεγάλες και μικρές– σε έκταση και θύματα.
Η Κυρία Κουντούρη, καθώς βγαίνει μέσα από το παρουσιαζόμενο έργο της, είναι η συγγραφεύς της πνευματικής Αντίστασης ενάντια στο αιματοβαμμένο χτες, το κολασμένο σήμερα και το χαοτικό αύριο.
Η συγγραφεύς είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος, που την εκφράζει η ηρωϊδα του έργου της, που είναι η Κράνα, η οποία, ως εθελόντρια νοσοκόμος είναι ενταγμένη στις ομάδες Αντίστασης και ως Διαγραμμένη και Εκείνη προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες της στους Διαγραμμένους συναγωνιστές της, δηλαδή στους γραμμένους σε λίστες και στιγματισμένους από τις κυρίαρχες δυνάμεις των καθεστωτικών και υπεύθυνων για την καταστροφή και τον όλεθρο, με τίμημα τη θανατική καταδίκη όλων των Διαγραμμένων από μια διεφθαρμένη καθεστωτική «Δικαιοσύνη», που την εκπροσωπούσε ο αντιπροσωπευτικός τύπος της, ο δικαστής, κτήνος, Ερμόλαος Γεδών.
Εκτός από τη βασική στο έργο της ηρωϊδα, την Κράνα, άλλο πρόσωπο Αντιστασιακής δράσης, ενταγμένο στους Διαγραμμένους, είναι και ο διαχρονικός σύντροφός της, Αμφικτύων, ο οποίος μαχόμενος ενάντια στους κυβερνητικούς εξουσιαστές, σκοτώθηκε και μεταφερόμενος στο νοσοκομείο του Δάσους της Λησμονιάς, όπου υπηρετούσε, ως εθελόντρια νοσοκόμος η σύντροφός του Κράνα, υπέκυψε στα τραυματά του και ενταφιάστηκε εκτός της πατρίδας του, εκεί στο κοιμητήριο του Δάσους της Λησμονιάς. ΄Ετσι, δεν πραγματοποιήθηκε το μεγάλο όνειρό τους Αμφικτύονα και Κράνας– ώστε, μετά τη συντριβή των κυβερνητικών, να συμβιώσουν ευτυχισμένα σ' έναν ειρηνικό κόσμο, στο σπίτι τους, όπου γνώρισαν τα πρώτα χρόνια της ερωτικής τους ζωής και αγάπης. Ας σημειωθεί ότι ο Αμφικτύων του μυθιστορήματος είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος του Αμφικτύονα, γιου του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, ο οποίος (Αμφικτύων) υπήρξε ο δημιουργός της κατάργησης των πολέμων και της ειρηνικής συνύπαρξης όλων των ανθρώπων, όλων των λαών και όλων των πολιτισμών, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, γλώσσα, θρησκεία ή άλλη ιδεολογία.
Και τώρα, ας ξεφυλλίσουμε το βιβλίο της γνώσης και των αναμνήσεων, που ανοίγεται μπροστά μας, για ν' αντλήσουμε μέσα από τις ενδόμυχες σκέψεις της συγγραφέως, πολύτιμα διδάγματα και χρήσιμες συμβουλές, διότι διαβάζοντας το βιβλίο της Κυρίας Κουντούρη ένιωθα πως η σκέψη μου πετούσε μέσα σ' ένα λιβάδι με πολύχρωμα λουλούδια και, σαν τη μέλισσα, συνέλεξα τη γύρη τους, για να την μετουσιώσω σε γλυκεία έκφραση και να σας καταστήσω κοινωνούς της.
Από την πρώτη ακόμα σελίδα του βιβλίου της, διαβάζουμε :
 «Μην αφήνετε κανέναν, μα κανέναν, να σας κλέψει τη ζωή! Μη παραχωρείτε το Δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης!
Εσείς -και μόνο, Εσείς- να ορίζετε το μέλλον σας!».
Τι υπέροχη, με λεβεντιά και ανδρεία, προτροπή Αντίστασης! Αν όλοι συνειδητοποιούσαμε αυτή τη βασική αρχή και την εφαρμόζαμε, ως βασικό κανόνα στη ζωή μας, θα μας ξευτέλιζαν τόσο πολύ τα τα χθεσινά... τα σημερινά... και τα αυριανά... κνώδαλα της εξουσίας;
Η συγγραφεύς, μέσα από τις βιωματικές της αναμνήσεις, βαθιά ανησυχεί για το μέλλον των σημερινών και αυριανών γενιών και συνεχίζει να τονίζει:
«Δεν πρέπει με τη δειλία, την ανοχή, το βόλεμά μας να επιτρέψουμε να γεννηθούν άλλοι δυνάστες.»
Αδελφωμένοι, ίσοι, θα φτιάξουμε έναν κόσμο αγάπης.»
Θα καταργήσουμε διακρίσεις και ηγεμονικές επιδιώξεις.»
Δεν θα σηκώσει κανένας όπλο ενάντια στον άλλον.»
Θα ξεριζώσουμε το ένστικτο του θηρίου, για να μηδενίσουμε τις πιθανότητες μιας νέας σύγκρουσης ανάμεσά μας.»
Θα αφορίσουμε μια για πάντα έναν καινούργιο πόλεμο».
Πόσο σημαντική και επίκαιρη είναι η παραπάνω διαπίστωση της συγγραφέως μας. Με τη δειλία, την ανοχή και το βόλεμά μας γεννήθηκαν οι σημερινοί δυνάστες μας, που έφεραν τη Χώρα και το λαό στο σημερινό κατάντημα, στην εσχάτη ένδεια και την εξαθλίωση και κατέστρεψαν το μέλλον των παιδιών μας. Οι τύραννοι, σήμερα, δολοφονούν εν ψυχρώ τους λαούς. ΄Ομως , ο φόβος της πείνας είναι πιο ισχυρός από τον φόβο των νόμων με τις απάνθρωπες ντιρεκτίβες που μας επιβάλλει μια διεφθαρμένη διεθνής σπείρα απατεώνων.
Ως πότε θα ανεχόμαστε τους τυράννους να μας δολοφονούν;
Η συγγραφεύς μάς δείχνει το δρόμο της Αντίστασης των πολλών ενάντια στους λίγους, που δολοφονούν τους λαούς, διότι:
Ας ακούσουμε και πάλι την ίδια τη συγγραφέα, τι γράφει σε τούτο εδώ το βιβλίο της, μέσα από τις αποτυπωμένες αναμνήσεις και εμπειρίες για το σύστημα:
«Με λίγα λόγια, μάς απέκλειαν από τις κρίσιμες αποφάσεις, μας χρέωναν αχρηστία κι αμορφωσιά, μάς σκλάβωναν στις προσωπικές τους επιλογές, μάς χειραγωγούσαν αυτοί... αυτοί που τους είχαμε εμπιστευτεί με την ψήφο μας. Τα συλλαλητήρια, οι πορείες διαμαρτυρίας, οι απεργιακές μας κινήσεις κατέληγαν πάντα στο να βάφεται με αίμα η άσφαλτος.
Μάς αντιμετώπιζαν πολύ σκληρά, προωθώντας ρομπότ αστυνομικούς, ως ομάδες καταστολής.
Μεταχειριζόντουσαν κάθε τρόπο, για να μας φιμώσουν και ν' αποσιωπήσουν τα αιτήματά μας.
Μέσα σ' όλα αυτά τα δεινά, είχε φουντώσει κι η ασυδοσία στις πολιτείες.
Η ανεργία και η χωρίς όρια φτώχεια, αναμμένο φυτίλι πυροδοτούσε την εγκληματικότητα.
Το σύστημα Τραπεζών είχε υποθηκεύσει τους πάντες και τα πάντα. Οι αντιθέσεις πλήθαιναν. ΄Εσφιγγε –ημέρα με την ημέρα όλο και περισσότερο ο κλοιός της αδικίας.
Ολόκληροι ήπειροι, πολλά χρόνια πριν τον Μεγάλο Πόλεμο, είχαν μπει στο περιθώριο. Τους πληθυσμούς τους αποτελούσαν εξαθλιωμένα Έθνη.
Ικέτευαν τις Διεθνείς Οργανώσεις Αλληλεγγύης κι Ανθρωπιστικής βοήθειας για μια σταγόνα γάλα. για λίγο ψωμί, για φάρμακα. Η πείνα και οι
επιδημίες αποδεκάτιζαν τις φυλές του πλανήτη μας.
«Γη της Επαγγελίας» αποκαλούσαν οι άνθρωποι, όσα κράτη διέθεταν ισχυρό νόμισμα. Η μετανάστευση δε μπορούσε, ούτε να εμποδιστεί, ούτε να ελεγχθεί.
Η επίδειξη δύναμης του κεφαλαίου δεν άργησε να εμφανιστεί... με το πλάνο μεταβίβασης του παγκόσμιου πλούτου στα χέρια των ολίγων.
Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί μυριάδες!..»
Αυτά γίνονταν πριν το Μεγάλο πόλεμο μάς εξιστορεί η συγγραφεύς. Μήπως τα ίδια δεν γίνονται και σήμερα; Τα ίδια κι απαράλλακτα, δυστυχώς, γίνονται. Τότε πόλεμος άλλης μορφής... σήμερα πόλεμος οικονομικός... πόλεμος συστηματικής γενοκτονίας των λαών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, η ανθρωπότητα αργοπεθαίνει. Τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι:
• Πού είναι η σημερινή παγκόσμια διανόηση; Η λεγόμενη ιντελιγκέντσια; Υπάρχει; Τι κάνει; Η συγγραφεύς μάς δίνει την εξήγηση:
«Οι άνθρωποι που ελέγχουν τώρα την εξουσία, το χρήμα, τον τύπο, την επιστήμη και την τέχνη... είναι αυτοί που δεν έχουν διαγραφεί. ΄Ατομα απόλυτης εμπιστοσύνης.
Διαλέχτηκαν από τα μεγάλα αφεντικά τους. Αυτοί διαχειρίζονται τον κόσμο μας μετά την έξοδο από τα καταφύγια πόλεις
 Τί μας λέει η συγγραφεύς; Η διανόηση σήμερα είναι, δυστυχώς, συμβιβασμένη με την εξουσία. Άρα, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα διανόηση, διότι, αν υπήρχε, οι διανοούμενοι όλου
του κόσμου δεν θα έπρεπε να χαϊδεύουν τα αυτιά της εξουσίας, οποιασδήποτε μορφής και χρώματος είναι αυτή, δεδομένου ότι, όταν δίνονται εύσημα στην εξουσία, είναι σαν να δίνεται το σχοινί, για να μας σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό ή  και να το χρησιμοποιούν για να μας κρεμάσουν.
Συγγραφείς, του μεγέθους της Κυρίας Κουντούρη, είναι ελάχιστοι, που έχουν την τόλμη, την αρετή και την ανδρεία να γράφουν ενάντια στο απάνθρωπο και εκμεταλλευτικό σύστημα.Ας σημειωθεί ότι η αντρεία και κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα μόνο των ανδρών, αλλά και των γυναικών εκείνων που έχουν αντρειοσύνη, δηλαδή την ιδιότητα του αντρείου, της γενναιότητας, της παλικαριάς.
Η Ελληνίδα συγγραφεύς, με τη γραφίδα της επιδιώκει να αφυπνίσει τις υπνωτισμένες συνειδήσεις των ανθρώπων και σηκώνει το λάβαρο της Αντίστασης, διατυπώνοντας τον αντιστασιακό της λόγο
ενάντια στην ολιγαρχία του κεφαλαίου,ενάντια στους συνειδητούς εγκληματίες, που διαπράττουν κακουργήματα σε βάρος της ανθρωπότητας. Σήμερα, χρειαζόταν μια Δίκη, σαν εκείνη της Νυρεμβέργης, για να δικαστούν οι σημερινοί εγκληματίες του παγκόσμιου οικονομικού κατεστημένου, για εγκλήματα οικονομικού πολέμου ενάντια στην ανθρωπότητα.
Και η συγγραφεύς μας συνεχίζει να σφυροκοπά το κατεστημένο, ντόπιο και ξένο, πολιτικό και οικονομικό σύστημα, που είναι παχύδερμο, αδιάφορο και υποκριτικά κάνει πως δεν βλέπει, τι συμβαίνει γύρω του, που, όμως, η συγγραφεύς με έντονα χρώματα περιγράφει στο βιβλίο της:
«Καθημερινό φαινόμενο τ' ανθρώπινα κοπάδια πεινασμένων. ΄Εψαχναν απεγνωσμένα μέσα στους κάδους των απορριμάτων, για να βρουν κάτι φαγώσιμο. Τίποτα, όμως, δεν συγκινούσε τους κυβερνητικούς. "Δεν υπάρχουν χρήματα" επισημαίνουν κοφτά. Απόλυτη σιγή, όμως για τις κομπίνες τους. Τα Δημόσια Ταμεία άδεια, όπως πάντα. Τά ξάφριζαν οι ίδιοι, στέλνοντας τα χρήματα σε πληρωμένες Τράπεζες του Εξωτερικού. Επίσης, ορισμένοι από τους πολιτικούς  που ήταν στην Κυβέρνηση, μαζί με τους συνεργάτες τους μοιράζονταν υπέρογκα ποσά από παράνομες μίζες στις δοσοληψίες τους μ' εγχώριες και ξενόφερτες κολοσσιαίες επιχειρήσεις.  Σκάνδαλα!.. Σκάνδαλα!..
Σκάνδαλα!.. Το ένα μετά το άλλο. Η σήψη είχε προχωρήσει πολύ. Το ψοφίμι της εξουσίας, λίγο πριν την έναρξη του Μεγάλου Πολέμου, βρωμοκοπούσε απελπιστικά στην αποσύνθεσή του.»
Η Συγγραφεύς μας, με τον αιχμηρό, αληθινό, πολύχρωμο και πολύ ανθρώπινο λόγο της,προφανώς, είναι η αλογόμυγα που με τη βουκέντρα κεντρίζει και ενοχλεί το σύστημα, όπως ήταν και ο μεγάλος φιλόσοφος Σωκράτης, ο οποίος τελικά δολοφονήθηκε από τους εχθρούς μιας Δημοκρατίας βρισκόμενης στην παρακμή της, πίνοντας, όμως, το κώνειο της αθανασίας. Αυτή, δυστυχώς, είναι η μοίρα των μεγάλων, να θυσιάζονται με τις ιδέες τους για τους πολλούς  ενάντια στους λίγους, που σκοτώνουν τον άνθρωπο και τις αξίες του.
΄Ενα άλλο πρόσωπο, σημαντικό στη ζωή της Κράνας του μυθιστορήματος, είναι μια νεαρή κοπέλα,η Πανδώρα, από τα τελευταία παιδιά που είχε γεννηθεί στο Μεγάλο πόλεμο, το όνομα της οποίας θυμίζει την αρχετυπική μορφή της ελληνικής μυθολογίας, γνωστή από το «κουτί της Πανδώρας»,
ορθότερα «ο πίθος ή το πιθάρι της Πανδώρας». Την Πανδώρα του μυθιστορήματος η Κράνα γνώρισε, στην 4η Μονάδα Υγείας νοσηλευομένων Αντιστασιακών, όπου μεταφέρθηκε, ως βαριά τραυματισμένη σε σύγκρουση Διαγραμμένων με τους κυβερνητικούς. Η Πανδώρα, το παιδί του πολέμου, είναι το τραγικό κορίτσι, που έμεινε ορφανό από γονείς, όπως πολλά άλλα παιδιά του πολέμου και που, μέσα από τις περιγραφές της συγγραφέως μας, έρχονται στη μνήμη μας οι τραγικές εκείνες εικόνες, αφενός της εννιάχρονης Φαν Κιμ του Βιετνάμ, που έτρεχε γυμνή στους δρόμους,
φοβούμενη από τις βόμβες Ναπάλμ στον πόλεμο του Βιετνάμ, το 1972, σύμβολο του άγους και της αιώνιας ντροπής και αφ' ετέρου μάς θυμίζει ακόμα την πεντάχρονη, το 1993 ΄Ιρμα του Σεράγιεβο, θύμα μιας ανίερης των "μεγάλων" συναλλαγής.
Η Κράνα συμπαραστάθηκε πολύ στη δοκιμασία και στον πόνο της Πανδώρας και την αγάπησε τόσο πολύ, που τη θεωρούσε, ως κόρη της και αντίστοιχα Εκείνη, ως Μάνα της. Η ελπίδα της Κράνας,
μετά το θάνατο του Αμφικτύονα ήταν η Πανδώρα, την οποία αναζητούσε να την ανταμώσει και  ύστερα από την εξαφάνισή της επί μακρόν, τελικά ανταμώθηκαν με την Κράνα, οπότε και πραγματοποιήθηκε το μεγάλο όνειρό τους. Αλλά για την τελευταία (Κράνα) το όνειρό της να ζήσει μαζί με το σύντροφό της σ' έναν ειρηνικό κόσμο έμεινε απραγματοποίητο, διότι είχε φύγει απ' τη ζωή το λατρευτό της ταίρι, ο διαχρονικός σύντροφός της, Αμφικτύων.
Με αυτή τη θέση, που παίρνει στο βιβλίο της η συγγραφεύς μας, γίνεται φανερό ότι η αγάπη ανάμεσα στην Κράνα και τον Αμφικτύονα ήταν τόσο δυνατή, που, παρά τις αντιξοότητες, τις τραγικές περιπέτειες και τους αναγκαστικούς χωρισμούς, εξαιτίας των πολεμικών συγκρούσεων, δεν βρήκε μια νέα αγάπη.  ΄Εμεινε πιστή στον Αμφικτύονα και δεν έσβησε, αλλά διατηρήθηκε άσβεστη και αειθαλής, όπως είχε αναπτυχθεί στις πρώτες ημέρες της ερωτικής τους ζωής και μόνο ο άδικος σκοτωμός του Αμφικτύονα τους χώρισε
για πάντα.
Το βιβλίο της συγγραφέως: «Χώμα και Ουρανός στη Γη των Απολαύσεων», που σας παρουσιάζω, σήμερα, θα πρέπει να αποτελέσει, μαζί με τα άλλα δυο της τριλογίας, αντικείμενο μελέτης απ' όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν και να οπλιστούν με γνώσεις, ώστε να μπορούν να αντιστέκονται
στις δυσκολίες της ζωής και να ζουν, αν θέλουν, σε μια κοινωνία Αγάπης, Αλληλεγγύης, Ισότητας και Ευημερίας με Ειρήνη, Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Ανθρωπιά. Γι' αυτό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι ένα βιβλίο δεν το διαβάζεις για να περνάς την ώρα σου ευχάριστα,
αλλά για να οπλίζεσαι με γνώσεις και δύναμη, ώστε να αντιστέκεσαι απέναντι στους εξουσιαστές, τυράννους σου, οι οποίοι σου αφαιρούν ακόμα το δικαίωμα να υπάρχεις. Το δικαίωμα της ύπαρξης το υπερασπίζεσαι με ένα άλλο δικαίωμα, το δικαίωμα και συνάμα καθήκον της Αντίστασης.
Το μήνυμα είναι: ΥΠΑΡΞΗ=ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, που συνοψίζεται στο εξής φιλοσοφικό Αξίωμα:
«΄Οσο υπάρχω αντιστέκομαι
και όσο αντιστέκομαι υπάρχω και δημιουργώ».
Αυτό μάς τονίζει έντονα και περγραφικά, όπως προκύπτει από το βιβλίο της, η Κυρία Κουντούρη, η οποία έχει στη γνώση της, με τον βαθύτερο στοχασμό της, το αληθινό νόημα και το πλατύ περιεχόμενο της έννοιας της ελευθερίας για αυτοδιάθεση και πολιτική αυτονομία, κάθε Λαού και ΄Εθνους, που αυτές οι Αξίες επιτυγχάνονται με γερή θέληση, δυνατούς Αγώνες και πολλές θυσίες. Η αμφισβήτηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση
της ελευθερίας και ταυτόχρονα το αναγκαίο εργαλείο αναζήτησης της αλήθειας και καταπολέμησης ταυτόχρονα της άγνοιας.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι:
Πώς θα αυτοκυβερνιέται ένας λαός και πώς οι λαοί θα φτάσουν να θεωρούν τον εαυτό τους σαν μια πολιτική ανθρωπότητα με Αυτοδιάθεση και πολιτική αυτονομία. 
Βέβαια, στόχος των διανοουμένων δεν είναι να δημιουργούν καλούπια εξουσίας, αλλά να καταθέτουν τις πολύτιμες γνώσεις τους, οι οποίες να κινούν τις σκέψεις των ανθρώπων,
για να μπορούν να καταστούν ικανοί ν' αλλάζουν μόνοι τους τη μοίρα τους, για έναν καλύτερο τρόπο ζωής, για έναν κόσμο δικαιότερο και ανθρωπινότερο.
΄Ομως, για να μπορεί κάποιος να έχει τη δύναμη να αντιστέκεται χρειάζεται να αποκτά γνώσεις, διαβάζοντας βιβλία, που σήμερα, δυστυχως,όπως και η συγγραφεύς μας διαπιστώνει:
«Ελάχιστοι αγαπούν τη μάθηση... τα βιβλία...», οι πιο πολλοί δεν διαβάζουν βιβλία. Και αυτό κυρίως οφείλεται στο γεγονός ότι στην αγορά δεν κυκλοφορεί το βιβλίο που μορφώνει, αλλά το βιβλίο που τυφλώνει, διότι
 η γνώση είναι υπό συγκαλυμμένο διωγμό από το κατεστημένο σύστημα κυριαρχίας.
Τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης, όπως χαρακτηρίζονται, τα οποία είναι στην υπηρεσία της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας, προπαγανδίζουν και προωθούν, συνήθως, τα βιβλία που είναι κιτς, που σημαίνει το φτηνιάρικο, το κακόγουστο, το σκουπίδι της συγγραφικής παραγωγής και πνευματικής
παρακμής.
Το κιτς είναι το αντιαισθητικό, το αντίθετο της αισθητικής κατηγορίας του υψηλού, του
κλασικού.
Πολλοί λίγοι ή και ελάχιστοι είναι εκείνοι οι εκδότες που αναλαμβάνουν την έκδοση ενός βιβλίου γνώσης και αμφισβήτησης του κατεστημένου συστήματος. Στην εξαίρεση αυτή συγκαταλέγεται, προς τιμήν της και η εκδότρια των βιβλίων της Ελευθερίας Κουντούρη, η Κυρία Βογιατζή.
Πολλά θα ήθελα να πω για το βιβλίο της εκλεκτής συναδέλφου Κυρίας Ελευθερίας Κουντούρη, αλλά δεν αρκεί ο λίγος χρόνος για να αναπτύξει κανείς τόσα πολλά και ωφέλιμα που γράφονται από μια συγγραφέα του μεγάλου διαμετρήματος. Προσπάθησα να αναδείξω κάποιες πτυχές του συγκεκριμένου έργου της και δεν επεκτάθηκα στην ταλαντούχο συγγραφέα και προσωπικότητα
Ελευθερία Κουντούρη, με την τόσο πλούσια εργογραφία της και τα διεθνούς αναγνώρισης βραβευμένα ποιήματά της, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν σε έξι ξένες γλώσσες. Η Κυρία
Ελευθερία Κουντούρη έχει καταφέρει να πάρει μια θέση στο πάνθεο των μεγάλων συγγραφέων, στο έργο της οποίας μπορεί ο καθένας να βρει ένα κομμάτι από τον εαυτό του, το πιο ανθρώπινο, διότι πιστεύει επίμονα στον άνθρωπο και γι' αυτό δεν παύει να είναι μια συγγραφεύς αμφισβητίας και
πολέμια του κατεστημένου συστήματος, το οποίο στρέφεται ενάντια στις πανανθρώπινες αξίες και προσβάλλει βάναυσα την Αξία των Αξιών, που λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ας είμαστε, λοιπόν, και εμείς περήφανοι, για την Κυρία Ελευθερία Κουντούρη, γιατί περιποιεί μεγάλην τιμήν και σε μάς, που είμαστε συνάδελφοί της και που διακονούμε στην ίδια πνευματική στέγη, στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών. Πάντως, ό,τι κι αν σας είπα για το βιβλίο της Κυρίας Κουντούρη, είναι ελάχιστα μπροστά σ' εκείνα που θα αντλήσετε,αν το διαβάσετε εσείς οι ίδιοι, οπότε θα νιώσετε το πραγματικό
μεγαλείο της σκέψης της, που συγκλονίζει κάθε, ελεύθερα σκεπτόμενο, ΄Ανθρωπο.
Θα κλείσω την παρουσίασή μου με την ακόλουθη διαπίστωση και συγχρόνως πρόκληση και πρόσκληση για μαζική δράση και λαϊκή εξέγερση, προκειμένου να απαλλαγούμε από τα δεσμά
της νομοθετημένης δουλοπαροικίας, που μας επιβάλει η Τρόϊκα, μετους εγκάθετους κυβερνητικούς υποτακτικούς της. Διαβάζοντας το βιβλίο της Κυρίας Κουντούρη, άναψε μέσα μου η επαναστατική
φλόγα, φέρνοντας στη μνήμη μου δυο μεγάλες προσωπικότητες της Παγκόσμιας Ιστορίας, οι οποίες μάς εμπνέουν και μας δείχνουν το δρόμο από τον τάφο τους. Η μία είναι η μεγάλη επαναστάτρια, η ποιήτρια Ντολορές Ιμπαρούρι, η γνωστή ως (Πασιονάρια) η οποία είχε διακηρύξει : "No pasaran" (Ο φασισμός δεν θα περάσει!..), λέγοντας και εκείνο το περίφημο: 
«Καλύτερα να είσαι γυναίκα ήρωα παρά η γυναίκα ενός δειλού». «Καλύτερα να πεθάνεις όρθιος παρά να ζεις γονατιστός».
 Εγώ προσθέτω, παρά να είσαι πεινασμένος. 
Η άλλη προσωπικότητα είναι ο Ερνέστος Τσε Γκεβάρα, που είναι το ίνδαλμα του επαναστάτη της ανθρωπότητας, ο παγκόσμιος  Επαναστάτης, ο οποίος μας προτρέπει: 
«Ας είμαστε ρεαλιστές! Ας κυνηγήσουμε το ακατόρθωτο!»
«Η Κυρία Κουντούρη μας υπενθυμίζει στο έργο της ότι:
«Ο Τσε και η Πασιονάρια είναι εδώ!
Είναι ανάμεσά μας, στις διαδηλώσεις, στις συγκρούσεις, στο φτωχικό τραπέζι του εργάτη. Το Επαναστατικό Φως που εκπέμπει όπου οι άνθρωποι εξεγείρονται ανάβει παντού καινούργιες ανθρακιές, κάνοντας να ξεπηδούν παντού σπινθήρες. Βρίσκεται σ' ολόκληρο τον πλανήτη και στις σημαίες του αγώνα, καθοδηγώντας τους λαούς, σαν πυρσός μέσα στη νύχτα. Και το φως αυτό δεν μπορούν να το σβήσουν, ό,τι και να κάνουν οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου».
Στη σημερινή δεινή οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση, που βιώνει ο Ελληνικός Λαός,
μαζί με τον Αντιστασιακό Λόγο της Κυρίας Κουντούρη, ας ηχήσει απ' άκρο σε άκρο της Χώρας και ο Λόγος της Λευτεριάς του Σικελιανού:
«Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη Χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου...
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα».
Άλλα έργα της Ελευθερίας Κουντούρη από τις Εκδόσεις Βογιατζή.
http://www.ekdoseis-vogiatzi.gr/bookshtmls/kontrastonanemo.html

http://www.ekdoseis-vogiatzi.gr/bookshtmls/empyrasimata.html

http://www.ekdoseis-vogiatzi.gr/bookshtmls/xronosmnimis.html

https://www.facebook.com/eleutheria.kountoure/media_set?set=a.1207939446422.2029299.1466773194&type=3

https://www.facebook.com/eleutheria.kountoure/media_set?set=a.1207939446422.2029299.1466773194&type=3

δδ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου